Στη σκια της Εκάτης

Ξύπνησε από έναν ύπνο βαθύ, σκοτάδι την αγκάλιασε....

τα λόγια της μάνας της φώτισαν το νου:

"όταν η σελήνη λιγοστεύει θα' σαι ταπεινή...

 θα διώχνεις τα μαύρα σύννεφα

 θα λύνεις τα λάθη

 θα απαλύνεις τον πόνο

 θα γιατρεύεις και

 θα γιατρεύεσαι...

 θα σέβεσαι τη χθόνια κυρά

 Εκάτη

 μα θα παραμένεις πάντα

 πιστή στο φως και στην

 αλήθεια".

 Τα δάχτυλά της σαν υπνωτισμένα

 μα και γνωστικά

 βάζουν φωτιά στο κάρβουνο....

1 τσιμπιά μαυρολίβανο - κυπριανού

 1 τσιμπιά σανταλόξυλο

 1 τσιμπιά δάφνη (φύλλα δάφνης κοπανισμένα σε σκόνη)

θυμίαμα για να διώξει τις σκέψεις τις κακές

τις σκοτεινές στιγμές....

κοιτάζει στην ανατολή.....

κυκλώνει με το θυμίαμά της μια τροχιά και επιστρέφει στην ανατολή και τούτο θα το κάνει τρεις φορές

τα λόγια της διώχνουν το κακό, ο νους της γεμίζει μόνο με την επιθυμία της

να διώξει....να διώξει....να διώξει....

ήρεμη πια μαζεύει ο,τι απέμεινε

θα το θάψει με ευλάβεια σε γλάστρα με βασιλικό

το ευλογημένο μυρωδικό που προστατεύει το σπίτι.

θα ευχαριστήσει τη μάνα γη για τα υλικά που της έδωσε

και θα ρίξει τη ματιά της στη σκιερή Σελήνη για μια ακόμα

φορά.....

"σ' ευχαριστώ...."

Αμφιτρίτη