τα κορίτσια παίζει....

η μεγάλη φωτεινή κυρά στο γέμισμά της, ευλογεί με το φως της τις κόρες της...τρια θηλυκά λουσμένα στο φως της, καθισμένα ανάμεσα σε πολύχρωμες ρίζες, λαχταριστούς καρπούς, μυρωδάτα βοτάνια...

ξεχύθηκαν στη νύχτα οι μυρωδιές της καψαλισμένης καντιοζάχαρης, της φρεσκοτριμμένης κανέλλας και μιας τσαχπίνας πιπεριάς που ξέφυγε απ' τα παιχνιδιάρικα δάχτυλά τους και καίγεται μονάχη της πάνω στο καρβουνάκι...

ανάμεσα σε γέλια, ονείρατα, γνώση, φαντασία και σεβασμό, γεννιούνται συνδυασμοί για την ομορφιά, για τον έρωτα, για τη δύναμη και την προστασία, συνταγές που ξυπνούν το κορμί, γαληνεύουν το νου, σημαδεύουν την επιθυμιά, ελευθερώνουν το όνειρο.

γιατί κάποια όνειρα...

είναι μόνο μια τσιμπιά ζάχαρη μακρυά...

Αμφιτρίτη