Κεριά

Μια απο τις πιο δημιουργικές και πιο χρήσιμες εργασίες είναι η κατασκευή του δικού μας κεριού.

Το κερί σε όλους τους πολιτισμούς και τις θρησκείες, συμβολίζει τη μνήμη των ζωντανών για τους νεκρούς τους, την ευχή τους που σαν τη φλόγα ανεβαίνει ψηλά να εισακουστεί απο την όποια ανώτερη δύναμη στην οποία πιστεύει ο καθένας, ή ακόμα και ως ανάθημα για την επιθυμία ενος ανθρώπου.

Η κατασκευή κεριού είναι απλή, απολαυστική  και με απεριόριστες επιλογές υλικών -πλην των βασικών- ως προς τη σύνθεση, το άρωμα, το σκοπό, το χρώμα. Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε θα πρεπει να ειναι απολύτως φυσικά, χωρίς χημικά πρόσθετα, ακόμα και στο χρώμα.

Πιο αναλυτικά:

Για ένα κερι μεσαίου μεγέθους θα χρειαστούμε:

μια πλάκα μελισσοκέρι βάρους 500gr

καλούπια απο ανθεκτικό υλικό όπως ειδικό γυαλί που αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες, τενεκεδόκουτο, φόρμες για κέικ που αποκολλώνται εύκολα ή ειδικά καλούπια κεριών που κυκλοφορούν ευρέως στο εμπόριο.

ενα μπεν μαρι (απλά ένα σκεύος στο οποίο θα λιώσει το μελισσοκέρι το οποίο θα βυθιστεί σε μια κατσαρόλα με ζεστό νερό)

αιθέρια έλαια της επιλογής μας

βότανα

πέταλα λουλουδιών

φυτικό χρώμα (ιδανικές είναι οι οικολογικές βαφές αυγών καθώς και τα χρώματα ζαχαροπλαστικής)

φυτίλι

μολύβι

ένα βότσαλο/πετραδάκι

Συγκεντρώνουμε όλα τα υλικά σε ένα τραπέζι ή πάγκο αλείφουμε με σπορέλαιο τα καλούπια για να είναι έτοιμα, βάζουμε νερό σε μια μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα.

Όταν το νερό ζεσταθεί (αρκετά πριν το σημείο βρασμού) τοποθετούμε μέσα στην κατσαρόλα το δοχείο με το μελισσοκέρι.

Όταν αυτό αρχίζει να λιώνει, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία της εστίας, και ανακατεύουμε με ξύλινη σπάτουλα.

Σε αυτό το σημείο προσθέτουμε τα αιθέρια έλαια της επιλογής μας, τα βότανα, τους καρπούς και το χρώμα. Αν χρησιμοποιήσουμε χρώμα θα είναι το πρώτο που θα προστεθεί και στη συνέχεια όλα τα υπόλοιπα. 

Ανακατεύουμε το μείγμα για να γίνει ομοιόμορφο.

Όσο είναι ακόμα ζεστό, γεμίζουμε μ' αυτό τα καλούπια - προσοχή: όχι μέχρι επάνω.

Κόβουμε ένα κομμάτι φυτίλι ανάλογο του κεριού μας και με αρκετό περιθώριο επιπλέον, δένουμε στη μια άκρη του το βότσαλο ή το πετραδάκι, στην άλλη ένα μολύβι (ακριβώς στο μέσον του)  και βυθίζουμε το άκρο με το δεμένο βότσαλο μέσα στον πάτο του καλουπιού με το κερί. Στηρίζουμε το μολύβι στο στόμιο του καλουπιού για να κρατάει ευθυγραμμισμένο το φυτίλι και περιμένουμε μέχρι το κερί να σκληρύνει. Όσο περισσότερο το αφήσουμε τόσο το καλύτερο.

Όταν πλέον έρθει στην τελική του μορφή, το βγάζουμε απ' το καλούπι, (ή το αφήνουμε μέσα αν θέλουμε το κερί μας "ντυμένο" με το καλούπι του), λύνουμε το μολύβι και έχουμε ένα κερί φτιαγμένο απο τα χέρια μας, που θα αντιπροσωπεύει μια ευχή μας, θα μας βοηθά στο διαλογισμό ή απλά θα διακοσμεί και θα αρωματίζει το χώρο μας. (το βοτσαλο ή πετραδάκι που είναι δεμένο στον πάτο του κεριού, θα βγεί ευκολότατα αν ξύσουμε λίγο  στο σημείο αυτό. Φυσικά αν φοβόμαστε μήπως χαλάσουμε το κερί, το αφήνουμε ως έχει. Τα κεριά που κατασκευάζονται με βάση το μελισσοκέρι- αντίθετα με όσα φτιάχνονται απο παραφίνη- καίγονται ομοιόμορφα, οπότε το βοτσαλάκι θα "ελευθερωθεί" όταν το κερί μας καεί μέχρι τέλους).

αισθητικό tip: αν θέλουμε τα βότανα να φαίνονται μόνο στη βάση του κεριού, τα προσθέτουμε στο τέλος χωρίς να ανακατέψουμε μετά την προσθήκη τους, ουτως ώστε να παραμείνουν στον πάτο του κεριού.

(πηγή: internet και πολλά προσωπικά πειράματα)

Αμφιτρίτη